Het kan natuurlijk zijn dat je eerst beroemd bent geworden en dan daarna pas vals gaat spelen, maar meestal word je beroemd ONDANKS dat je vals speelt. Dat je wel heel mooi kan fraseren of dat je met je notenkeuze de anderen ver achter je laat en daar dan heel erg beroemd mee bent geworden.
Jij trots. Maar het is wel vals.
Wel of niet zuiver spelen is een precaire kwestie. De introductie van de
gelijkzwevende stemming maakt alles een heel kein beetje onzuiver. De kwinten zijn nu te klein. Het voordeel is wel dat je in alle toonsoorten kan spelen.
Daar komt nog bij dat veel instrumenten van zichzelf ook niet helemaal 100% zuiver zijn. Gelukkig kunnen de meeste muzikanten wel iets corrigeren om de stemming te beïnvloeden en zo alles tot een lekker harmonisch smeuïg soepje te maken.
Alles samen maakt dat het zuiver spelen nogal een margekwestie is.
In de jazzgeschiedenis is een aantal voorbeelden bekend van soms onzuiver spelende musici.
De bekendste is Ron Carter.
Carter is een gerenommeerd bassist, bekend geworden in de groepen van Eric Dolphy en Miles Davis.
Hij heeft ondertussen op 2500 albums meegespeeld en still going strong.De beste man placht nogal eens de cello ter hand te nemen, waar hij dan loeivals op ging spelen .Tijdens de opname sessies was er dan niemand die zij: ‘Goh joh, Ron, laten we deze track niet op je nieuwe CD zetten, je hebt toch al een CD? Oh ja, dat stemapparaat is een kado, hou maar.’
Dan hebben we nog Jackie McLean.
Deze altsaxofonist heeft al een even indrukwekkende staat van dienst. Bekend geworden in de tijd dat de hardbop opgang deed. Hij speelde heel vaak helemaal niet onzuiver en de meeste opnames zijn het aanhoren meer dan waard, maar zo’n enkele keer kan het wel heel erg zijn.
Op zijn wikipedia pagina wordt de omgang met de stemming omschreven als ‘a slightly sharp pitch’.
Andere jazzcats zoals Charles Lloyd(tenorsax) kunnen ook best kneitervals spelen. Ook Thelonious Monk, hoewel hij er niet veel aan kon doen misschien, speelde vaak vals op z’n piano.
Trouwens, John Coltrane en Joshua Redman speelden/spelen bijna altijd een fractie te hoog. Te hoog is minder erg dan te laag. Ze komen ermee weg.
Laatstelijk is bekend geworden dat Pat Metheny(gitaar) vindt dat Kenny G.(sopraansax) heel vals speelt en zodoende de zaak verkloot.
Maar de hele houding van K. bevalt P. niet. Hij is heel erg boos op K. blijkens deze niet geheel objectieve analyse: Pat is kwaad.
Als je mooi zuiver wilt zingen kan dat altijd. Gebruik je gewoon de reine stemming. Of je kan eens de 31-toonstoonladder proberen. 31 toons stemming. Heb je meer keus.